A etioloxía da queimadura ten importancia especialmente na primeira actuación, na urxencia e a emerxencia.
Queimaduras térmicas: producidas pola acción da calor.
Queimaduras eléctricas: prodúcense pola acción directa da corrente eléctrica ou calor que xera ao pasar polos tecidos. A resistencia de cada tecido é inversamente proporcional á cantidade de auga que contén. Poden ser:
Poden provocar parada cardíaca, alteración do ritmo, fracturas, rabdiomiolisis e síndrome compartimental. Débese realizar monitoraxe cardíaca e derivar a unha unidade de queimados.
Queimaduras por flash eléctrico: por causa da labarada que se adoita producir nun curtocircuíto. O seu tratamento difire da queimadura producida pola corrente eléctrica.
Queimaduras químicas: producidas por sustancias acedas ou básicas e sustancias corrosivas que alteran o pH dos tecidos. A gravidade da queimadura dependerá da natureza da sustancia, da súa concentración e o tempo de contacto. Deben derivarse todas a un centro especializado.
Queimaduras radioactivas: producidas polas radiacións ionizantes (raios X, raios gamma, etc.) e non ionizantes como a radiación solar, ultravioleta, láser, microondas, radiación infravermella, etc.
Queimaduras por frío: o efecto do frío extremo nos tecidos producevasoconstricción e solidificación da auga do interior das células, o que produce necrosisv tisular. As lesións afectan sobre todo a zonas acras (dedos, orellas e nariz).